th3sc10n
Site Admin
Geregistreerd op: 08 Mei 2010
Berichten: 17
Woonplaats: Adegem, Belgie
|
 Geplaatst: 14-05-2010 09:46:50 Onderwerp: Gedrag |
 |
|
Een intelligent dier
De Tamme rat is een uiterst intelligent dier. Dat zien we aan onze eigen dieren, die steeds weer een nieuwe manier vinden om uit de kooi te ontsnappen. Men kan een rat best wel veel leren, maar hij zal alleen iets doen wat bij zijn natuurlijke gedrag past. Het natuurlijke gedrag vinden we terug bij de wilde Bruine rat. De Bruine rat moet wel slim zijn en zichzelf een heleboel 'kunstjes' aanleren om voedsel te vinden en zichzelf in veiligheid te brengen. Zo zal hij - als het moet - onder water zwemmen, laddertjes beklimmen, over touwen balanceren en reuzensprongen maken.Al deze dingen kun je een Tamme rat dus ook leren, maar of je hem daar een plezier mee doet, is maar de vraag.
We kunnen een rat wel leren luisteren naar en reageren op zijn naam. Het is erg handig als je de rat na zijn dagelijkse speeluurtje terug kunt roepen.
Om dit aan de rat te leren, is veel geduld en wat kleine lekkere hapjes, bijvoorbeeld een aantal kleine stukjes kaas. Door de rat elke keer als hij luistert en komt te belonen, leert hij dat komen als hij hij zijn naam hoort schijnbaars iets lekkers oplevert. Op dezelfde manier kan hij ook andere dingen leren, maar hou steeds in de gaten of dit gebeurd voor eigen plezier of voor dat van de rat. Leren moet leuk blijven, anders zal de rat ons snel laten zien dat hij even koppig als intelligent is!
Gezelschap voor de rat
In het wild leeft de Bruine rat in groepen, roedels genaamd. Ook de Tamme rat heeft dus gezelschap nodig om zijn natuurlijke gedrag te kunnen uiten. Niets is leuker dan ratten samen te zien opgroeien. Ze stoeien, eten en slapen samen en wassen elkaar. Twee of meer ratten die samen leven, zijn beslist gelukkiger dan één rat die alleen in zijn kooi zit. Er zijn zelfs aanwijzingen dat een alleen levende rat minder gezond is en minder oud wordt. Natuurlijk is voor een Tamme rat het gezelschap van mensen ook heel belangrijk, maar dat kan echter nooit het gemis van een soortgenoot vergoeden. Dat twee of meer ratten minder naar de mens trekken en daardoor minder tam worden, is echt een fabeltje.
Het koppelen van ratten gaat meestal moeiteloos. Zeker als de rat, zoals het hoort, een sociaal leven met andere ratten gewend is. Een rat samenbrengen met een volwassen rat die altijd alleen heeft gezeten, kan wel een groot probleem worden. Hierbij moet men heel voorzichtig zijn en de dieren langdurig observeren.
Ratten zijn veel gelukkiger als ze niet alleen hoeven te zitten.
De omgang met de rat
Hoe maakt men nu een Tamme rat tam, vragen veel mensen zich af. Wel, een Tamme rat is eigenlijk al in het nest tam. Hij zal namelijk nooit zomaar bijten. Wel is het belangrijk om heel veel met een jong ratje te spelen. Wanneer een jonge rat te weinig uit de kooi komt, bijna niet word opgepakt en geaaid, dan word zo'n diertje schuw. Als men jonge ratjes gaat kopen, is het belangrijk dat ze al bij de fokker veel in handen zijn geweest. Als een dieretje piept, verstijft of wegspringt als het opgepakt word, kun je beter opzoek gaan naar een ander, rustiger diertje. Natuurlijk zit er haast in ieder nestje wel een ratje dat wat schrikkerig is van karakter. Neem daarom altijd een paar ratjes in handen en speel er even mee voordat je kiest.
Het gedrag van een eigen rat heeft men voor een deel dus zelf in handen (letterlijk!). Als we ervoor zorgen dat onze ratten iedere dag zeker een uur uit de kooi mogen om rond te lopen, op schoot te zitten, mee te reizen op de schouder of om allerlei ondeugende dingen te doen als planten uitgraven en eten pikken, dan kunnen ze hun natuurlijk gedrag goed uiten. Ze zijn dan voor ons grappiger, interessanter en liever.
Op de schouder
Veel mensen willen graag eens hun ratten mee naar buiten nemen op de schouder. De meeste ratten reizen graag zo met hun eigenaar mee en voelen zich er veilig en prettig. Dit moeten ze echter wel leren! Wanneer je een volwassen rat die dit niet geleerd heeft op de schouder zet, laat hij zich direct weer zakken. Hij snapt eenvoudigweg niet wat van hem verwacht wordt. Jong beginnen is dus wel handig. Ook hiervoor is weer enorm veel geduld nodig, zeker bij ratten die ondernemend van aard zijn. Zet de rat op je schouder en zet hem iedere keer dat hij zich naar beneden laat zakken rustig maar zeer beslist weer terug. Het kan uren duren, maar eens blijven ze rustig zitten. belangrijk is ze nooit eerder toe te staan van de schouder af te komen dan dat je een hand voor ze klaar houdt om op te gaan zitten. Geeft men eerder toe, dan kan men weer van voor af aan beginnen. Jonge ratten plassen nog wel eens of leggen een keutel op de schouder, maar de meesten houden hier vanzelf mee op wanneer ze ouder worden.
Nu de ratten rustig op de schouder blijven zitten, kan men ze eens mee naar buiten nemen. Let altijd op het weer, want ratten zijn heel gevoellig voor verkoudheden. Neem ook altijd een heuptasje mee voor als de ratten moe worden. Veel ratten slapen hier graag in. Ze hebben dan meteen een plekje om hun behoefte in te doen. Wees verder bedacht op het gedrag van de mensen om ons heen. Men zal veel op- en aanmerkingen krijgen en de vreemdste vragen. Hoe vreemd of beledigend de opmerking ook is, met beleefd blijven zal het imago van de rat het meest gediend zijn.
Kinderen en ratten
Tamme ratten worden vaak door jonge mensen gehouden. Ook kinderen zijn er meestal gek op. Ouders vragen vaak wanneer een kind oud genoeg is is voor eigen ratjes. Wel, dat ligt aan het kind. De meeste kinderen zijn met vier à vijf jaar zover dat ze een klein beetje medeverantwoordelijkheid voor huisdieren aankunnen. De ouders blijven natuurlijk, zeker tot het twaalfde jaar, eindverantwoordelijk. Een kind doet altijd gouden beloftes, maar zal steeds herinnerd moeten worden aan het schoonmaken van de kooi of het dagelijkse speeluurtje van de ratten. Wanneer de ouders, ondanks goede informatie en een eerste kennismaking, bang blijven voor ratten of ze maar vies vinden, is de vraag of een jong kind ze zou moeten krijgen. De kans is aanwezig dat de ratten op den duur wegkwijnen in hun hok.
Kleine kinderen mag men NOOIT alleen laten met dieren. Een rat kan best een stootje hebben, maar wat sommige kinderen met dieren doen... Ookal bedoelen ze het niet kwaad...
Wanneer de jonge ratjes in hun huis gearriveerd zijn, is het belangrijk dat de ouders toezicht houden op de manier waarop het (jonge) kind met ze omgaat. Het kind moet wel leren hoe een rat opgepakt en gedragen moet worden: met twee handen 'opscheppen'. Zeker in het begin kan een jonge rat nog wel eens springerig zijn. Totdat de nieuwe ratten aan de omgeving en de mensen gewend zijn, is het belangrijk dat ze rustig te benaderen. Naarmate een rat ouder wordt, zal hij rustiger worden en zal meer willen knuffelen met zijn kleine eigenaar. Ratten en kinderen raken vaak ontzettend aan elkaar gehecht doordat ze de hele dag met elkaar optrekken: ratten op de schouder of knus verstopt in de trui!
Een rat word over het algemeen maar 2 tot 3 jaar oud. Veel ouders zien dat als een bezwaar. Een rattenvriendje dat doodgaat, betekend iedere keer weer groot verdriet voor een kind. Maar ook hierin schuilt iets goeds. Juist door de omgang met een huisdier dat ouder wordt, misschien ziek wordt en dan sterft, leert een kind veel. Met een goede begeleiding door de ouders zal men zien dat een kind erg goed met deze feiten van het leven om kan gaan. Rituelen spelen hierin vaak een grote rol, bijvoorbeeld een soort van ceremonie geven bij het begraven en dan een gedenksteentje of een kruisje bij het graf zetten. daarna is uithuilen en verdergaan vaak het credo. |
|
